اصلاح الکترود با نانوذرات و کاربرد آن برای اندازه گیری لوودوپا

کار حاضر در دو بخش، شامل مطالعه الکتروشیمی و اندازه گیری الکتروکاتالیزوری دو گونه ی لوودوپا و انسولین روی سطح الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده می باشد. بخش اول شامل اندازه گیری الکتروکاتالیستی لوودوپا بر روی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله کربن و پلی 4- متیل-2،1- دی آمینو بنزن می باشد. در این قسمت ابتدا یک فیلم پلیمری از الکتروپلیمره شدن 4- متیل-2،1- دی آمینو بنزن روی سطح الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله کربن چند دیواره به کمک تکنیک ولتامتری چرخه ای در محدوده ی پتانسیل 3/0- تا 4/1+ نسبت به الکترود مرجع ag/agcl سنتز و برای آماده سازی آن از محلول سدیم هیدروکسید استفاده شد. اثر پارامترهای مختلف در بهبود عملکرد الکترود اصلاح شده شامل غلظت اولیه ی مونومر در محلول سولفوریک اسید 1/0 مولار، تعداد چرخه های به کار برده شده برای سنتز لایه ی پلیمری، غلظت سدیم هیدروکسید به کار رفته و هم چنین تعداد چرخه های ولتامتری برای آماده سازی فیلم پلیمری در محلول سدیم هیدروکسید مورد بررسی قرار گرفت. اکسایش لوودوپا با استفاده از این الکترود اصلاح شده در اضافه ولتاژ پایینی حدود 220 میلی ولت نسبت به الکترود مرجع انجام شد و نتایج حاصل از ولتامتری چرخه ای نشان داد که فرایند اکسایش الکتروکاتالیزوری لوودوپا با استفاده از این الکترود اصلاح شده، کنترل نفوذی است و مرحله ی تعیین کننده ی سرعت، تک الکترونی است. از بررسی اثر سرعت های روبش مختلف بر روی الکترود اصلاح شده مقادیر ضریب انتقال الکترون و ثابت سرعت انتقال الکترون به ترتیب 52/0 و 1-s 96/1 به دست آمد. الکترود اصلاح شده حساسیت خوبی برای اندازه گیری لوودوپا در گستره ی خطی 4-10×4–7-10×16/4 با حساسیت m?/?? 796/0 و حد تشخیص m? 101/0 دارد. هم چنین این حس گر توانایی اندازه گیری همزمان لوودوپا و آسکوربیک اسید را نیز دارد. در بخش دوم کار اکسایش الکتروکاتالیزوری و اندازه گیری انسولین بر روی الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله کربن و لایه ایی از کمپلکس باز شیف به نام n وn- بیس (سالیسیلیدین 1-4- متیل) -1و2- فنیلین دی آمینو- اکسو وانادیم (iv) [(sb)vo] مورد بررسی قرار گرفت. الکترود اصلاح شده از طریق الکتروپلیمره کردن [(sb)vo] بر روی سطح الکترود کربن شیشه ای اصلاح شده با نانولوله کربن به دست آمد. پارامتر هایی همانند غلظت کمپلکس، مدت زمان لازم برای نشاندن کمپلکس، ph الکتروپلیمره کردن، تعداد چرخه های به کار برده شد و ph اندازه گیری برای بهبود فعالیت الکترود مورد بررسی قرار گرفت. اکسایش انسولین بر روی الکترود اصلاح شده در پتانسیل 598/0 ولت نسبت به الکترود مرجع در بافر فسفات 05/0 مولار با 4/7=ph رخ می دهد. از بررسی اثر سرعت روبش بر روی الکترود اصلاح شده مقادیر ضریب انتقال الکترون و ثابت سرعت انتقال الکترون به ترتیب 68/0 و 1-s 14/2 به دست آمد. تحت شرایط بهینه شده و با به کار گرفتن روش ولتامتری چرخه ای مقادیر گستره ی خطی، حساسیت و حد تشخیص به ترتیب m? 6–03/0، m?/?? 05/9 و nm 20 به دست آمد. اندازه-گیری آمپرومتری انسولین بر روی الکترود اصلاح شده دارای منحنی درجه بندی با گستره ی خطی nm 1018–3، حساسیت nm/?n 14 و حد تشخیص nm 73/0 می باشد.